Een riviertje zorgt voor een eerste vochtig moment, de anderen doen mooi hun schoentjes en sokjes af, ik loop er door... Heb dat ooit ook es gedaan in de ironbike en dan toch nog de ganse rit in de regen gereden, dus natte voeten gegarandeer. En de historie zal zich hier vandaag herhalen :-(
De volgende klim is een mix van steile offroad - enkel duwpassages - en asfalt die ons naar de start van de PS brengt.
Ik start alleen en wil dit zo lang mogelijk volhouden. Het is weer serieus klimmen en rond de 800hns komen er 2 aansluiten, rpoberen te volgen. Als ze op het valsplatte er een wedstrijdje beginnen van te maken dan is de lol er af, terug alleen verder en dan begint het serieus te miezeren, zitten tegen de 1000m en de mist hangt over de valleien. Afdalen lukt mij weer precies niet goed vandaag, het vertrouwen in de velo, de remmen ... is er niet echt en dan begint de achterband nog lucht te verliezen, wat bijpompen en hotsen naar beneden naar de laaste klim voor einde PS. In die klim komt de Tsjech voorbijgestoven alsof ie op de piste aan het rijden is, en dan passeren die 3 vrouwen mij ook nog es, niet goed bezig, maar tis hun gegund.
Einde chrono en in een groepke van 8 man/vrouw trekken we naar Ollolai, op 1100m, het begint serieus te regenen, de beton is steil, tot 35% zeggen sommigen en de bochten blijven maar komen, de groep scheurt in stukken, en het finalestuk komt nog. Einde beton ... Start offroad, velo op derug en klauteren tussen rotsen bomen naar boven. Ondertussen is het aan het watergieten, iemand heeft de thermostaat afgezet en tis koud, handjes bewegen niet zo vlot meer.
Ik geraak in het restaurant in Ollolai maar deze belg voelt er op dat moment niet veel voor om grote interviews af te staan :-(
Beneden is pasta te verkrijgen maar tis nog 6 kms afdalen naar de finish. Rap 2 borden pasta binnen, truitje terug aan, een vuilzak er boven, windtex er boven, servetten op de kop en dan de kletsnatte helm, voeten inklikken en met 3 fietsende vuilzakken proberen we ons warm te stampen naar de finish, het water spat op, doorweekt bereiken we de herberg, crossen naar een warme douche.
Ondertussen zijn we een paar uur verder, voel me nog een beetje verkleumd, al 1,5u geslapen maar het weer is aan het verbeteren en morgen spreken ze terug van "sole". Laat ons hopen, 110kms, de laaste dag van tot nu toe een geslaagde editie.
Vanavond opneiuw een snurk-concert? Ik vrees er voor, kzal weer solo tentje worden
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten