De fotos staan online :
http://www.flickr.com/photos/verbouwenoelem/sets/72157605434001540/
maandag 16 juni 2008
Etappe 5: het einde
Moet nog steeds een einde schrijven ... :-(
De laatste 30kms worden tijdens de laatste etappe in groep afgelegd, mooi in groep, babbelen, kwek kwek kwek ...
De finish is in calle ganone, schijnt er als een paradijs uit te zien
De weg blijft maar stijgen, een groot grijs gebergt blijft opdoemen, de zee ligt hier achter, en we blijven maar klimmen, de groep blijft grotendeels samen, en dan plots een tunnel, pikkedonker, op het einde een prachtig zicht op de zee, fenominaal. Nog 500hms afdalen, puur genieten, hoge snelheden, iedereen onder de finishersboog en met kleren en al de zee in
Prachtige week!
Een volledig verslag komt er nog wel aan, eerst alles wat laten bezinken
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
vrijdag 13 juni 2008
Finale etappe
Terug mooi weer vandaag en een vroege start, om 7u40.
Het eerste stuk, een goeie 10kms is over asfalt en die bol ik met Daniele. De handschoenen zijn nog niet droog, ik leg ze op mijn stuur...
Het gaat op en af. Het eerste stuk offroad is modderig, een PLAS onder een brug waarvan het water de laatste weken wslijk niet meer bewogen heeft, viezigheid, stinken, ik sleur me er door ... Woeps waar zijn mijn handschoenen? Jaja...aan het zwemmen. Ik besluit om ze toch maar aan te doen, het zal constant shiften worden met al die klimmetjes vandaag.
We begeven ons precies in een park met sardinian wildlife: geiten en varkens, massas varkens ...
De start van de PS is aan een meer, ik vertrek alleen voor de eerste klim, terug steile stukjes, beetje klauteren, zowel snelle als technischere afdalingen, het gevoel met de fiets is vandaag stukken beter.
Fabricio passeert me en ik kan niet aanpikken, verdomme. Ik laat hem gaan. Ik blijf alleen rijden, up en down. Fabricio zie ik in de klim voor me uit rijden, de benen voelen goed aan, de 2de plaat gebruik ik maximaal, tijd om een tandje bij te steken ... Het duurt lang maar fabricio krijg ik te pakken, nog een goeie 150hms naar de laatste top, ik ga er voorbij maar 5 minuten later passeert Mauro me, just op een klauterpassage, ik heb die gast ooit eens op de chaberton zien passeren, die pakt stappen waar ik er 2 of 3 moet zetten. 2 meters worden er 3, worden er 5, 10, 20, ... Een paar bochten verder zie ik hem niet meer :-( ik blijf gaze geven en met een grote voldoening bereik ik het einde
De rest volgt nog wel ... Eerst de plechtigheden
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Het eerste stuk, een goeie 10kms is over asfalt en die bol ik met Daniele. De handschoenen zijn nog niet droog, ik leg ze op mijn stuur...
Het gaat op en af. Het eerste stuk offroad is modderig, een PLAS onder een brug waarvan het water de laatste weken wslijk niet meer bewogen heeft, viezigheid, stinken, ik sleur me er door ... Woeps waar zijn mijn handschoenen? Jaja...aan het zwemmen. Ik besluit om ze toch maar aan te doen, het zal constant shiften worden met al die klimmetjes vandaag.
We begeven ons precies in een park met sardinian wildlife: geiten en varkens, massas varkens ...
De start van de PS is aan een meer, ik vertrek alleen voor de eerste klim, terug steile stukjes, beetje klauteren, zowel snelle als technischere afdalingen, het gevoel met de fiets is vandaag stukken beter.
Fabricio passeert me en ik kan niet aanpikken, verdomme. Ik laat hem gaan. Ik blijf alleen rijden, up en down. Fabricio zie ik in de klim voor me uit rijden, de benen voelen goed aan, de 2de plaat gebruik ik maximaal, tijd om een tandje bij te steken ... Het duurt lang maar fabricio krijg ik te pakken, nog een goeie 150hms naar de laatste top, ik ga er voorbij maar 5 minuten later passeert Mauro me, just op een klauterpassage, ik heb die gast ooit eens op de chaberton zien passeren, die pakt stappen waar ik er 2 of 3 moet zetten. 2 meters worden er 3, worden er 5, 10, 20, ... Een paar bochten verder zie ik hem niet meer :-( ik blijf gaze geven en met een grote voldoening bereik ik het einde
De rest volgt nog wel ... Eerst de plechtigheden
Sent via BlackBerry offered by Proximus
donderdag 12 juni 2008
Etappe 4: regen regen regen ...
Vanmorgen goed bewolkt, om 8u355 vertrokken samen met Daniele, we komen al snel in een groepke van 5 en dalen een vallei achter de herberg naar beneden.
Een riviertje zorgt voor een eerste vochtig moment, de anderen doen mooi hun schoentjes en sokjes af, ik loop er door... Heb dat ooit ook es gedaan in de ironbike en dan toch nog de ganse rit in de regen gereden, dus natte voeten gegarandeer. En de historie zal zich hier vandaag herhalen :-(
De volgende klim is een mix van steile offroad - enkel duwpassages - en asfalt die ons naar de start van de PS brengt.
Ik start alleen en wil dit zo lang mogelijk volhouden. Het is weer serieus klimmen en rond de 800hns komen er 2 aansluiten, rpoberen te volgen. Als ze op het valsplatte er een wedstrijdje beginnen van te maken dan is de lol er af, terug alleen verder en dan begint het serieus te miezeren, zitten tegen de 1000m en de mist hangt over de valleien. Afdalen lukt mij weer precies niet goed vandaag, het vertrouwen in de velo, de remmen ... is er niet echt en dan begint de achterband nog lucht te verliezen, wat bijpompen en hotsen naar beneden naar de laaste klim voor einde PS. In die klim komt de Tsjech voorbijgestoven alsof ie op de piste aan het rijden is, en dan passeren die 3 vrouwen mij ook nog es, niet goed bezig, maar tis hun gegund.
Einde chrono en in een groepke van 8 man/vrouw trekken we naar Ollolai, op 1100m, het begint serieus te regenen, de beton is steil, tot 35% zeggen sommigen en de bochten blijven maar komen, de groep scheurt in stukken, en het finalestuk komt nog. Einde beton ... Start offroad, velo op derug en klauteren tussen rotsen bomen naar boven. Ondertussen is het aan het watergieten, iemand heeft de thermostaat afgezet en tis koud, handjes bewegen niet zo vlot meer.
Ik geraak in het restaurant in Ollolai maar deze belg voelt er op dat moment niet veel voor om grote interviews af te staan :-(
Beneden is pasta te verkrijgen maar tis nog 6 kms afdalen naar de finish. Rap 2 borden pasta binnen, truitje terug aan, een vuilzak er boven, windtex er boven, servetten op de kop en dan de kletsnatte helm, voeten inklikken en met 3 fietsende vuilzakken proberen we ons warm te stampen naar de finish, het water spat op, doorweekt bereiken we de herberg, crossen naar een warme douche.
Ondertussen zijn we een paar uur verder, voel me nog een beetje verkleumd, al 1,5u geslapen maar het weer is aan het verbeteren en morgen spreken ze terug van "sole". Laat ons hopen, 110kms, de laaste dag van tot nu toe een geslaagde editie.
Een riviertje zorgt voor een eerste vochtig moment, de anderen doen mooi hun schoentjes en sokjes af, ik loop er door... Heb dat ooit ook es gedaan in de ironbike en dan toch nog de ganse rit in de regen gereden, dus natte voeten gegarandeer. En de historie zal zich hier vandaag herhalen :-(
De volgende klim is een mix van steile offroad - enkel duwpassages - en asfalt die ons naar de start van de PS brengt.
Ik start alleen en wil dit zo lang mogelijk volhouden. Het is weer serieus klimmen en rond de 800hns komen er 2 aansluiten, rpoberen te volgen. Als ze op het valsplatte er een wedstrijdje beginnen van te maken dan is de lol er af, terug alleen verder en dan begint het serieus te miezeren, zitten tegen de 1000m en de mist hangt over de valleien. Afdalen lukt mij weer precies niet goed vandaag, het vertrouwen in de velo, de remmen ... is er niet echt en dan begint de achterband nog lucht te verliezen, wat bijpompen en hotsen naar beneden naar de laaste klim voor einde PS. In die klim komt de Tsjech voorbijgestoven alsof ie op de piste aan het rijden is, en dan passeren die 3 vrouwen mij ook nog es, niet goed bezig, maar tis hun gegund.
Einde chrono en in een groepke van 8 man/vrouw trekken we naar Ollolai, op 1100m, het begint serieus te regenen, de beton is steil, tot 35% zeggen sommigen en de bochten blijven maar komen, de groep scheurt in stukken, en het finalestuk komt nog. Einde beton ... Start offroad, velo op derug en klauteren tussen rotsen bomen naar boven. Ondertussen is het aan het watergieten, iemand heeft de thermostaat afgezet en tis koud, handjes bewegen niet zo vlot meer.
Ik geraak in het restaurant in Ollolai maar deze belg voelt er op dat moment niet veel voor om grote interviews af te staan :-(
Beneden is pasta te verkrijgen maar tis nog 6 kms afdalen naar de finish. Rap 2 borden pasta binnen, truitje terug aan, een vuilzak er boven, windtex er boven, servetten op de kop en dan de kletsnatte helm, voeten inklikken en met 3 fietsende vuilzakken proberen we ons warm te stampen naar de finish, het water spat op, doorweekt bereiken we de herberg, crossen naar een warme douche.
Ondertussen zijn we een paar uur verder, voel me nog een beetje verkleumd, al 1,5u geslapen maar het weer is aan het verbeteren en morgen spreken ze terug van "sole". Laat ons hopen, 110kms, de laaste dag van tot nu toe een geslaagde editie.
Vanavond opneiuw een snurk-concert? Ik vrees er voor, kzal weer solo tentje worden
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Lang leve de tent
De organisatie heeft dat weer mooi geregeld, terug 2 nachten op dezelfde plaats en deze keer nog beter dan de vorige keer, geen tentje, maar een herberg met echte bedden!
Slapen in kamers per 4, ge voelt mij al komen, ik ben de enige NIET-snurker, ik had mijn oordoppen al voorbij de gezonde diepte geduwd, maar nog steeds een concert.
Sloefen aan, naar beneden mijn tent gaan zoeken, matrasken opblazen, slaapzak uitrollen en tukkie doen.
Niet dat ik super geslapen heb maar tenminste niet de ganse nacht wakker gelegen ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
woensdag 11 juni 2008
Etappe 3: de sardien met de hamer
Gisterenavond nog veel te laat een pizza achter de kiezen gestoken, een tent die meer op een microgolf geleek, en een italiaan in de tent er naast die boompkes aan het zagen was ... de guntie dus met serieuze slapers in de ogen zijn broodjes vanmorgen aan het verorberen
Een etappe van 110kms met 2800hms, dat begint te tellen. Ik start samen met Tim zijn vriendin. We trekken het binnenland in vandaag. Na een km of 10 komen we aan een hekken, het tafereel dat zich dan afspeelt, als Tim denkt dat er altijd in container in de buurt moet zijn, awel, ik heb het tegendeel gezien :-)))
Ik zet mijn tochtje alleen verder en kom bij de vorige 2 terecht, samen redden we het tot aan de start van de PS. Die gaat ons naar 1000m brengen, endaar zitten verdomme steile stukken in. Die 2 ander meiskes wegen waarschijnlijk 30 kilo minder en vliegen naar boven. Voor den dezen ist hard labeur. Een paar korte duw passages onderweg. De afdaling die volgt is zeer ruw. Overal losliggende keien. De concentratie is niet super, ik vlieg precies van links naar rechts, soms es te laat remmen, de graskant in, tlukt precies niks vandaag.
De daaropvolgende klim brengt mij verder in het sukkelstraatje, terug supersteile stukken, het gaat wel maar kost veel krachten. De daaropvolgende afdaling loopt al iets beter en een paar snelle mannen passeren al.
En dan begint het wat te miezeren en het zal niet ophouden tot aan de finish. De laatste klim naar het einde van de PS loopt beter maar er zitten van die korte knikskes in die telkens veel energie vragen. In de verte zie ik dan de finish van de PS, een tandje bijsteken.
De bevoorrading is een verzameling van mini-lijkjes, de voorbije cols hebben hun slachtoffers gemaakt en de finale moet nog beginnen. Veel kleine asfaltbaantjes met korte knikjes opnieuw, en dat voor nog 25 kms
Uiteindelijk na 7u15 de finish, velo kuisen, kamer zoeken, tis op hotel vandaag, 2 borden pasta, wat prive en hict telefoontjes, bloggen en nu platte rust
Vanavond mss meer
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Een etappe van 110kms met 2800hms, dat begint te tellen. Ik start samen met Tim zijn vriendin. We trekken het binnenland in vandaag. Na een km of 10 komen we aan een hekken, het tafereel dat zich dan afspeelt, als Tim denkt dat er altijd in container in de buurt moet zijn, awel, ik heb het tegendeel gezien :-)))
Ik zet mijn tochtje alleen verder en kom bij de vorige 2 terecht, samen redden we het tot aan de start van de PS. Die gaat ons naar 1000m brengen, endaar zitten verdomme steile stukken in. Die 2 ander meiskes wegen waarschijnlijk 30 kilo minder en vliegen naar boven. Voor den dezen ist hard labeur. Een paar korte duw passages onderweg. De afdaling die volgt is zeer ruw. Overal losliggende keien. De concentratie is niet super, ik vlieg precies van links naar rechts, soms es te laat remmen, de graskant in, tlukt precies niks vandaag.
De daaropvolgende klim brengt mij verder in het sukkelstraatje, terug supersteile stukken, het gaat wel maar kost veel krachten. De daaropvolgende afdaling loopt al iets beter en een paar snelle mannen passeren al.
En dan begint het wat te miezeren en het zal niet ophouden tot aan de finish. De laatste klim naar het einde van de PS loopt beter maar er zitten van die korte knikskes in die telkens veel energie vragen. In de verte zie ik dan de finish van de PS, een tandje bijsteken.
De bevoorrading is een verzameling van mini-lijkjes, de voorbije cols hebben hun slachtoffers gemaakt en de finale moet nog beginnen. Veel kleine asfaltbaantjes met korte knikjes opnieuw, en dat voor nog 25 kms
Uiteindelijk na 7u15 de finish, velo kuisen, kamer zoeken, tis op hotel vandaag, 2 borden pasta, wat prive en hict telefoontjes, bloggen en nu platte rust
Vanavond mss meer
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
dinsdag 10 juni 2008
Domani
Morgen starten per 2, vanaf 8u30, de eerste 6 uit klassement starten individueel. Telkens 10 minuten tussen, Vittorio mag dus lang slapen, pas om 10u40 starten.
Tim, ik hoop dat je niet jaloers bent dat ik morgen om 9u samen met je vriendin start? :-))). In juli is ze volledig van jou ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Etappe 2 : kort maar krachtig
Een korte maar zeer mooie etappe vandaag. De omroeper van dienst wil iedereen voorstellen en een kort babbelken doen, en het is reeds zijn 35ste poging om "Oedelem" uit te spreken, ik heb het al verkort naar "Oelem" maar nog altijd problemen, dus zeg ik : Brugge. En dan heeft ie het plots allemaal verstaan en begint een verhaal over Brugge af te gaan waar ik dan weer geen knuit van versta, kmoet echt dringend es Italiaans leren, ik heb zo een voorgevoel dat ik volgend jaar wel weer minstens 1 keer in Italia zal belanden.
De omroeper kent wel 2 andere vlaamse woorden : dankjewel en potverdikke, kmoet hem es vragen waar hij dat opgepikt heeft ...
De omroeper kent wel 2 andere vlaamse woorden : dankjewel en potverdikke, kmoet hem es vragen waar hij dat opgepikt heeft ...
Dus de etappe van vandaag: eerst wat asfalt, dat laat me toe om de eerste 4 starters in te halen, waaaaw al direct 4 minuten goedgemaakt :-). En dan het "veld" in, ondertussen geraak ik aan de babbel met de 3de italiaanse en slagen we er zelfs in om verkeerd te rijden "talk less, ride more...". Een paar kilometer verder platen tuub ... "talk less, pompt moar...".
Via enkele mooie korte klimmetjes geraken we aan de start van de PS, efkes babbel doen met Ironbike organisator Cesare en Elisabetta, inside information: dit jaar op en af naar Chaberton maar geen overnachting (de chauffaaag is kapot), de trapkes van Fenestrelle zitten er wel weer in, maar naar boven deze keer :-)))))
De chrono is prachtig, beginnen met een goei klim en dan volgt een lekkere afdaling, zand, kleine keien, middelgrote keien, grote keien, kiezel, schuiven, steil naar beneden, draaien, keren, ... En aansluitend een singletack volledig bezaaid met keien, hotsen en boten naar beneden, mijn euforisch moment "kben precies goe bezig" krijgt een ferme duw als de Spanjaard voorbijvliegt, ole ole.
Einde van de singletrack: de zee... Prachtig blauwe vergezichten, ik kom samen met een italiaanse collega en de rest van het chronoparcours haspelen we om beurt op kop af.
Parcours is wat ingekort om geen accidenten op het strand te veroorzaken en onder begeleiding van de motos worden we terug naar Orosei gebracht ... Inderdaad: kwek kwek kwek kwek kwek, een leuke bende ...
Finish aan de zee: groepsfoto, interview, pasta, nog es pasta, douchen, mails lezen, pizza.
Er verschijnt hier just een bord met tiramisu de la casa, tijd om de berrie aan te kant te leggen
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Het is niet leuk om buitenlander te zijn ...
Nieuws verspreid zich snel ... Dat onze topspurter blijkbaar af en toe es aan de finishlijn snuift is natuurlijk het onderwerp om mij te vragen wat ik in mijn pulle doe ... Enige belg hier ... Ik voel mij eenzaam :-)
Kan iemand mij nog snel mailen hoe ik "past op, kzal straks es met de benen antwoorden" in het italiaans moet zeggen? Graag voor 9u04, dan moet ik starten ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Klein maar fijn
Ontbijt ... Geen wachtrij aanschuiven van Mittenwald tot in Riva maar gewoon uw ding nemen, aan tafel zitten en boefen. Das het voordeel van klein, 23 starters, misschien 40man in totaal als je organisatie meerekent.
Waarom verliezen die luchtmatraskes hun lucht, ze moeten maar 1 ding kunnen en das hun lucht vasthouden ... pffff ... Harde grond smorgens ... een massage van de rug zou nu al welkom zijn. Vrouwelijke kandidates mogen zich aanmelden ;-)
Straks etappeke van 40kms, nog eens het profiel bekijken. Gisteren mocht ik bij de laatste vertrekken, vandaag de omgekeerde wereld.
Een paar Italianen willen al mijn fotos hebben, tja mannekes, ge moet kiezen he, of tsnot voor de orgen rijden, of af en toe es stoppen ...
En mijn witte handschoenen met zon-doorlaat-perforaties ... er is al een italiaan die ze aan het einde van de race wil afkopen ... zotte gasten ... en die kwekkeren van smorgens vroeg he ... precies een groep eenden ... Kwek kwek kwek kwek ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Waarom verliezen die luchtmatraskes hun lucht, ze moeten maar 1 ding kunnen en das hun lucht vasthouden ... pffff ... Harde grond smorgens ... een massage van de rug zou nu al welkom zijn. Vrouwelijke kandidates mogen zich aanmelden ;-)
Straks etappeke van 40kms, nog eens het profiel bekijken. Gisteren mocht ik bij de laatste vertrekken, vandaag de omgekeerde wereld.
Een paar Italianen willen al mijn fotos hebben, tja mannekes, ge moet kiezen he, of tsnot voor de orgen rijden, of af en toe es stoppen ...
En mijn witte handschoenen met zon-doorlaat-perforaties ... er is al een italiaan die ze aan het einde van de race wil afkopen ... zotte gasten ... en die kwekkeren van smorgens vroeg he ... precies een groep eenden ... Kwek kwek kwek kwek ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
maandag 9 juni 2008
Etappe 1, 60kms, 2.100hms
Het "nadeel" van een goed klassement is dat je bij de laatste mag vertrekken en die gasten vliegen je na een tijd toch voorbij. Met het resultaat van vandaag zal dit wel al een beetje rechtgetrokken worden.
De etappe van vandaag brengt ons langs de kust naar de start van de PS en vandaar gaat het direct over in "very fast up & downhill", dat doet toch pijn. Het zicht is prachtig, achter mij de zee, het binnenland voor me met groene hellingen, waar we dus naar toe moeten. De langste helling van de dag brengt ons dan ook naar het hoogste punt van de dag, tussen de groene struiken zie jet het gele pad ... De ondergrond is ruw, keien, kiezel, paden die door erosie uitgeschuurd zijn, het maakt het er allemaal niet makkelijker op, noch naar boven, noch naar beneden. Eigenlijk heeft het wel een beetje weg van Saoudi-Arabie ...
En mijn afdalingskunsten blijken ook een beetje afwezig, slechts de 4de dag in 2008 op de MTB, dat laat zich precies wel merken.
De eerste en enige bevoorrading ligt pas na 40kms, das wel ver, de bussen waren al lang uit, morgen een extra bus in de achterzak meenemen. Vandaar vertrekken we met 4 richting finish, maar in de mooie finale slaag ik er toch plots in om ze achter te laten, kverstond eigenlijk toch niks van hun gekwekker :-)
Aankomst aan een prachtig wit strand, blauwe zee, camping, doucke zoeken, 2 borden pasta naar binnen spelen ( van die wormpkes, jakkes), fiets douchen, bloggen, rusten, boekske lezen, ...
Morgen slechts 40kms, gelijkaardig parcours.
De uitslag van vandaag nog niet gevonden, is ook maar bijzaak.
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
De etappe van vandaag brengt ons langs de kust naar de start van de PS en vandaar gaat het direct over in "very fast up & downhill", dat doet toch pijn. Het zicht is prachtig, achter mij de zee, het binnenland voor me met groene hellingen, waar we dus naar toe moeten. De langste helling van de dag brengt ons dan ook naar het hoogste punt van de dag, tussen de groene struiken zie jet het gele pad ... De ondergrond is ruw, keien, kiezel, paden die door erosie uitgeschuurd zijn, het maakt het er allemaal niet makkelijker op, noch naar boven, noch naar beneden. Eigenlijk heeft het wel een beetje weg van Saoudi-Arabie ...
En mijn afdalingskunsten blijken ook een beetje afwezig, slechts de 4de dag in 2008 op de MTB, dat laat zich precies wel merken.
De eerste en enige bevoorrading ligt pas na 40kms, das wel ver, de bussen waren al lang uit, morgen een extra bus in de achterzak meenemen. Vandaar vertrekken we met 4 richting finish, maar in de mooie finale slaag ik er toch plots in om ze achter te laten, kverstond eigenlijk toch niks van hun gekwekker :-)
Aankomst aan een prachtig wit strand, blauwe zee, camping, doucke zoeken, 2 borden pasta naar binnen spelen ( van die wormpkes, jakkes), fiets douchen, bloggen, rusten, boekske lezen, ...
Morgen slechts 40kms, gelijkaardig parcours.
De uitslag van vandaag nog niet gevonden, is ook maar bijzaak.
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
zondag 8 juni 2008
Proloog
Vandaag om 17u de proloog, we zitten aan de kust, dus een halve strandrace. 5 toerkes van 1,7km, zand, duin, bos, klimmetje in het midden van de lus.
Als de vlag naar beneden gaat ist precies een konijnencross om als eerste de bocht na 100meters te kunnen nemen. Ik kan me in 5de positie nestelen, en gaaaaaze geven, tis niet lang, dus es zot doen mag. Af en toe verlies ik een plaats, af en toe kan ik 1 shortcutten.
Na 5 rondjes kom ik als 8ste over de finish en uiteindelijk delen ze dat dan nog es op tussen -40jaar, +40jaar en de vrouwen (3 deelneemsters).
Vittorio Serra heeft gewonnen, een rasechte sardien en blijkbaar superpopulair op dit eiland. (Tim: nog een "marrokaan", er zijn er hier 3 aanwezig).
Het feestje mag nu wel op gang komen. Morgen individueel starten zoals in de ironbike, ik mag om 8u56 druk op de trappers beginnen uitoefenen, een etappe van 60kms en 2.080hms, een goeie opwarmer...
Een nu een tukkie doen, ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Als de vlag naar beneden gaat ist precies een konijnencross om als eerste de bocht na 100meters te kunnen nemen. Ik kan me in 5de positie nestelen, en gaaaaaze geven, tis niet lang, dus es zot doen mag. Af en toe verlies ik een plaats, af en toe kan ik 1 shortcutten.
Na 5 rondjes kom ik als 8ste over de finish en uiteindelijk delen ze dat dan nog es op tussen -40jaar, +40jaar en de vrouwen (3 deelneemsters).
Vittorio Serra heeft gewonnen, een rasechte sardien en blijkbaar superpopulair op dit eiland. (Tim: nog een "marrokaan", er zijn er hier 3 aanwezig).
Het feestje mag nu wel op gang komen. Morgen individueel starten zoals in de ironbike, ik mag om 8u56 druk op de trappers beginnen uitoefenen, een etappe van 60kms en 2.080hms, een goeie opwarmer...
Een nu een tukkie doen, ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
De massa stroomt toe
Iedereen begint nu stillekesaan toe te komen. 23 concurrenten ... maar als je de namen en gesprekken van gisterenavond wat analyseert dan lopen er een paar gedegen concurrenten rond. Oa 3 winnaars van de ironbike waaronder de tsjech die de laatste 3 edities gewonnen heeft maar ook 2 andere "oudere rotten" in het vak, beiden ervaren looooooong-distance bikers (lees marocco-winnaars).
Blijkbaar kennen ze Renard hier ook nog vanuit de Krokodil, hij zal waarschijnlijk eens "van zijn oren hebben staan maken" :-)))
Blijkbaar kennen ze Renard hier ook nog vanuit de Krokodil, hij zal waarschijnlijk eens "van zijn oren hebben staan maken" :-)))
Vanavond een proloog van 8 en een halve kilometer, ben benieuwd, hopelijk ist geen strandrace (we willen de dames in bikini of minder niet al te veel schrik aanjagen). De zotte jaren van strandraces rijden zijn al gepasseerd en het binnenland heeft mooie hellingen klaarliggen die we zeker deze week voorgeschoteld gaan krijgen
Zo, laat het feest maar beginnen ...
Sent via BlackBerry offered by Proximus
zaterdag 7 juni 2008
Sport van smorgens vroeg
10 rijen vakantiegangers, een checkin die niet vooruit geraakt, een lange rij aan de paspoortcontrole en een dubbel zo lange rij aan de veiligheidskontrole ... dat betekent dus lopen naar de gate, zeker als die nummer A67 heet ...
Sport van smorgens vroeg...
Sport van smorgens vroeg...
De ontvangst in Olbia was hartelijk, een Hollands koppel stond mij op te wachten, gelukkig hebben ze er mij na een ritje van 40 minuten terug uit de auto gezet aan de camping.
Plekske toegewezen gekregen, veloken terug in elkaar gevezen, colaken gedronken, seffens eten en dan de beentjes wat losrijden
Schoon weer, zonneke, 20graden, maar veeel wind, gelukkig doe ik op woensdagavond ervaring op in het rijden in waaiers ... ;-)
Ciao
Sent via BlackBerry offered by Proximus
vrijdag 6 juni 2008
Sardegna Oggi Sport
Ik vermoed dat er hier wel dagelijks iets zal in verschijnen ...
http://www.sardegnaoggi.it/sport.php
Ik sta er zelfs al in ... ze moeten geen schrik hebben ...
http://www.sardegnaoggi.it/notizie.php?notizia=10494
http://www.sardegnaoggi.it/sport.php
Ik sta er zelfs al in ... ze moeten geen schrik hebben ...
http://www.sardegnaoggi.it/notizie.php?notizia=10494
Het weer met Frank
Ook nog rap efkes naar het weer gekeken in de regio
http://www.ilmeteo.it/meteo/Siniscola
De eerstkomende dagen regen, wolken, maar dan vanaf dinsdag/woendag ... gele bollekes ... 25 °C
http://www.ilmeteo.it/meteo/Siniscola
De eerstkomende dagen regen, wolken, maar dan vanaf dinsdag/woendag ... gele bollekes ... 25 °C
Deelnemerslijst
Nog 3 dagen te gaan, er komt beweging in de organisatie en dus ook op het web.
De deelnemerslijst is te raadplegen http://www.rallydisardegnabike.it/athletes.php
Welke conclusie kunnen we daar uit trekken?
- Heel simpel, als ik dat spel kan uitrijden dat ik minstens op het Belgisch podium sta ... inderdaad Belgisch ...
- Zoals te verwachten heel veel mannekes uit het pasta-land
- 2 vrouwelijke deelnemers (oa Tim zijn vriendin :-) )
- slechts 23 deelnemers, dat gaat een avontuurken worden
Het avontuur begon daarnet aan de telefoon:
- Gunther: Can someone pick me up at the airport around 10:30?
- Sardien: Pick you up? Airport???
... (en toen begonnen ze in het Italiaans) ...
Een beetje spanning kan geen kwaad :-)
Allez, verder mijn valiesken gaan maken en morgen om 06:05 richting Olbia vliegen ... kben benieuwd wat dat gaat geven ... een week sardienen ...
De deelnemerslijst is te raadplegen http://www.rallydisardegnabike.it/athletes.php
Welke conclusie kunnen we daar uit trekken?
- Heel simpel, als ik dat spel kan uitrijden dat ik minstens op het Belgisch podium sta ... inderdaad Belgisch ...
- Zoals te verwachten heel veel mannekes uit het pasta-land
- 2 vrouwelijke deelnemers (oa Tim zijn vriendin :-) )
- slechts 23 deelnemers, dat gaat een avontuurken worden
Het avontuur begon daarnet aan de telefoon:
- Gunther: Can someone pick me up at the airport around 10:30?
- Sardien: Pick you up? Airport???
... (en toen begonnen ze in het Italiaans) ...
Een beetje spanning kan geen kwaad :-)
Allez, verder mijn valiesken gaan maken en morgen om 06:05 richting Olbia vliegen ... kben benieuwd wat dat gaat geven ... een week sardienen ...
maandag 2 juni 2008
Etappe zondag 8 juni
Op zondagavond staat er een proloog van een goeie 30kms op het programma, benieuwd wat die gasten ginder uit hun mouwen gaan schudden ...
De "Rally di Sardegna Bike"
Het was zeer kort op de bal spelen, maar binnen enkele dagen vertrek ik naar Sardinië om er de Rally di Sardegna te rijden, neen niet met een auto, maar opnieuw met de MTB.
Deze uitdaging stond helemaal niet in het programma opgenomen, maar laats ons zeggen "an offer you can't refuse" of ge moet goe zot zijn.
Wat kunnen we daar verwachten? Waarschijnlijk een stuk mooier en warmer weer dan vorige week in het noorden van Italië, brrr. Alle finishes aan de zee ... Waarschijnlijk ook een zanderig, stofferig en met keien bezaaid parcours. Geen hooggebergte, maar de zee ligt overal op 0 meter, en er zitten piekjes in tot 1000meter, er zal dus wat moeten geklommen worden, maar daar hebben we vorige week uitgebreid op getraind in Italië, dus dat mag geen probleem zijn.
De ambitie? Zoals altijd, het einde halen en genieten. De grote uitdaging komt pas in oktober in Marokko, dus deze week is zeker mooi meegenomen als training, temeer de Marokko-collega binnen enkele weken terug de Ironbike gaan "wandelen" ;-)
Misschien nog wat linkskes meegeven voor de liefhebbers:
- de officiële website : http://www.rallydisardegnabike.it
- fotokes van de omgeving alginder : http://www.rallydisardegnabike.it/photogallery_prerace.php
- in de "virtual race" section zal je dagdagelijks het gebeuren kunnen volgen : http://www.rallydisardegnabike.it/virtualrace.php
Als er nog spannende dingen te melden zijn, dan zal deze blog de volgende dagen, en zeker volgende week goed van pas komen en kan je hier alles lezen!
Op het einde sluit ik deze blog opnieuw af, en komt er een uitgebreider verslag/impressie op http://www.fastforwardmtb.be
Ciao
Gunther
Deze uitdaging stond helemaal niet in het programma opgenomen, maar laats ons zeggen "an offer you can't refuse" of ge moet goe zot zijn.
Wat kunnen we daar verwachten? Waarschijnlijk een stuk mooier en warmer weer dan vorige week in het noorden van Italië, brrr. Alle finishes aan de zee ... Waarschijnlijk ook een zanderig, stofferig en met keien bezaaid parcours. Geen hooggebergte, maar de zee ligt overal op 0 meter, en er zitten piekjes in tot 1000meter, er zal dus wat moeten geklommen worden, maar daar hebben we vorige week uitgebreid op getraind in Italië, dus dat mag geen probleem zijn.
De ambitie? Zoals altijd, het einde halen en genieten. De grote uitdaging komt pas in oktober in Marokko, dus deze week is zeker mooi meegenomen als training, temeer de Marokko-collega binnen enkele weken terug de Ironbike gaan "wandelen" ;-)
Misschien nog wat linkskes meegeven voor de liefhebbers:
- de officiële website : http://www.rallydisardegnabike.it
- fotokes van de omgeving alginder : http://www.rallydisardegnabike.it/photogallery_prerace.php
- in de "virtual race" section zal je dagdagelijks het gebeuren kunnen volgen : http://www.rallydisardegnabike.it/virtualrace.php
Als er nog spannende dingen te melden zijn, dan zal deze blog de volgende dagen, en zeker volgende week goed van pas komen en kan je hier alles lezen!
Op het einde sluit ik deze blog opnieuw af, en komt er een uitgebreider verslag/impressie op http://www.fastforwardmtb.be
Ciao
Gunther
Abonneren op:
Posts (Atom)
